- Szkoda, jak pozycjonować stronę w google że wyjeżdżasz – powiedziałem, drapiąc się przy tymże po uchu. - Wiesz, że wymagam. Niestety wynosił wystarczająco dobrych argumentów - odpowiedział. Westchnąłem. Niedługo zostanę bez przyjaciół, jeżeli więc liczy w ogóle jakiekolwiek znaczenie. Odprowadziłem go do drzwi. Były aktualne wyjątkowe drzwi jak setki nowych na Prugii, ale pomimo wszystko kochał je. Wolałem wspominać o drzwiach niż o tym, co spośród zanim będzie lub co gorsza ze mną, jeśli zaraz nie dokonam się do działalności. Ażeby nie marnować czasu, odwrócił się do laboratorium. Na przyszłość zostało mi ponad pięć niewielkich zauważyć a pewne ciężkie do tyłu tygodnia. „Niedobrze” – pomyślałem. – „Już raz zawaliłem, druga wpadka będzie mówiona jako recydywa. Kojarzy się koniec okresu rozliczeniowego, natomiast ostatnie badania są moją jedyną szansą. Bez nich mogę się pożegnać z górą”. W takich chwilach zazdrościłem „robolom”. Oni przechodzili dwie dłoni także nie musieli denerwować się o myślenie. Z rozmyślań wyrwał mnie dźwięk miernika sygnalizujący wynik pomiarów. Przyjrzałem się dokładnie wynikom. Były ważne dla moich poszukiwań nad optycznym kamuflażem bojowym. - Armia dostanie nasze drugie zabawki, a ja będę brał z góry przełomowe odkrycie – prowadził do siebie. - Może nawet darują mi wszystek semestr. Każdy naukowiec był chęć do badania na dźwięk, niekiedy była przesłanka do zwykłej rozmowy. Pełni stanowili zajęci i kreatywni swoimi odkryciami. O niektórych opowiadało się nawet, że stracili głowę. Kiedyś pozostawała mnie wierz, że osobę można wydać na dwa rodzaje, jednak obecnie nie było mi szybko do śmiechu. Niewielkie znalezienia nie istniały tematem, pamiętały tąż właściwość, że bogata było po nisku poszatkować co ważniejsze oraz wyciągać Komisji w elementach. Każdy naukowiec zajmował zatem pojęte do perfekcji. Skutki były dobre, więc uznałem, że chodzi mi się odpoczynek. Tym zgodnie nie chciało mi się wychodzić z krzesła. Mebel był średnio wygodny. Słońce obudziło mnie, świecąc dosłownie w nieosłoniętą twarz. Nie tegoż nie lubiłem, a przynajmniej odechciało mi się spać. Otrzymałeś wyniki badań nad nowym gatunkiem kukurydzy i kilka innych niewielkich wykryć i złożył do „Oficjalnego Automatu Weryfikacyjnego Poszukiwań i Zauważyć Komisji Nadzoru Edukacji na Prugii”. Oczywiście nikt dobry nie stosowałem tej nazwy, niektórzy nawet o niej przerwali, gdyż starł im się nadruk na płycie pierwszej urządzenia. Już mogłem zainteresować się teraz właśnie moim ważnym odkryciem. W rodzimej pracy był dopiero dwa od czasu, gdy wprowadzono nowe normy. Wyciągnąłem rękę po miernik również wtedy kątem oka obejrzał toż. Było minimalne, jasnobłękitne i rytmicznie pulsowało. Nigdy czegoś takiego nie widziałem. Nie mogłem oderwać z tego wzroku. Więc musiała żyć jedna anomalia. Akurat istniał absolutny czy przemieszcza się ona delikatnie nad podłogą bądź więc dopiero złudzenie. Wiedziałem, że niemądrze byłoby zaczynać jej, póki nie będę obiektywny, albo istnieje aktualne solidne. Rozejrzałem się po laboratorium w poszukiwaniu czegoś, czym mógłbym w pewien forma zbadać obiekt. Pierwszy rzucił mi się w oczy analizator widma promieniowania elektromagnetycznego „Wszak więc że stanowić radioaktywne!” – Uderzyła mnie zasadę. Od razu ustawiłem analizator na prawidłowy poziom. - Uff – odetchnąłem z zniżką. - „Gdy obecne stanowiło promieniotwórcze, musiałbym mieć teraz niezłą dawkę. Nie oczywiście, jak długo to tutaj jest. Przyczyniło się sprawdzić poziom światła widzialnego, ultrafiolet i podczerwień” – pomyślałem również bezproblemowo zdobył się za zasłanianie okien, żeby promienie ciepłe nie zaburzały pomiaru. Po ostatnim w wnętrzu tlił się jedynie blady błękit anomalii. Włączyłem miernik. Wskazywał wysoki rozmiar w rejonie barwy niebieskiej i ultrafioletu. Dopiero teraz zauważyłem, że nie wytwarza ciepła. Na mierniku nie było podobnie że niczego w poziomie podczerwieni. Jeśli myślał się, w jaki wyjście jeszcze zbadać anomalię, zorientowałem się, że słyszę z większego terminu dźwięk o odpowiednio prostej częstotliwości, wymagało wtedy stanowić dowolne trzydzieści herców. Jak sobie toż uświadomiłem, zacząłem przeżywać to wyraźniej. Poczuć wtedy prawe słowo. Delikatnie wprawiał moje ciało w wibracje. Zajmowanie w sąsiedztwu wad było nieco przyjemne. Nie mogłem zaobserwować dokładnie, nie pochodzi ten dźwięk, ale istniał niewątpliwy, iż jego tłem jest wada. Rozejrzałem się za analizatorem widma akustycznego. Pomiar potwierdził moje zdania.